Hoe kan ik schrijven dat ik achter het kunstwerk ‘Clown Torture’ geen existentialistische filosofie zoek? Is het niet zo dat wanneer ik dat schrijf, aan de hand van Bruce Naumans interactive architecture, ik het er niet achter zoek maar al gevonden heb? Dit geld ook voor het andere voorbeeld wat ik in mijn vorige blog gaf. Ik dacht bij het zien van de ‘Green Light Corridor’ blijkbaar wel aan de menselijke perceptie van kleur (en daarbij aan mijn eigen kleurenblindheid).
Het is echter wel een goede reden voor het voorzetten van deze zoektocht. Vaak heb ik een behoorlijk idee wat ik nu zelf eigenlijk ergens van vind. Zo ben ik absoluut van mening dat meer informatie over een kunstwerk voor mij weinig veranderd aan mijn waardering ervoor. In zijn algemeenheid zal dat ook wel waar zijn. Toen ik het kunstwerk ‘Five Marching Men’ zag in Hamburger Bahnhof vond ik dat lelijk en begreep ik niet waarom dit kunst was. Op het moment dat ik het ‘gewoon niet mooi vind’ en meer informatie krijg of opzoek zal dat echter niet veranderen.
Wel is het misschien zo dat wanneer ik naar een museum ga en mij wat inlees in een bepaalde stroming, de expositie of de kunstenaar, ik meer waardering heb voor de daadwerkelijke kunstwerken. Het lijkt mij echter moeilijk om deze hypothese te testen. Enerzijds omdat ik erg eigenwijs ben en niet snel zal toegeven dat ik een kunstwerk mooier vind of meer waardeer na een referaat over ‘Waarom Franz Marc paarden blauw schildert’. Anderzijds omdat het mijns inziens onmogelijk is om objectief vast te stellen of ik hetzelfde kunstwerk mooier vind (o.i.d) zonder voorkennis of met voorkennis.
De eerste impressie is ook bij een kunstwerk erg belangrijk. Het kunstwerk solliciteert naar ‘mooi gevonden worden’ en wanneer de eerste impressie niet goed is, is het heel moeilijk om dit echt over te doen. Eerste keren komen namelijk maar een, eerste keer voor. Het is niet zo dat ik niet geloof dat het onmogelijk is, er zijn genoeg mensen die ik ken die ‘La Guernica’ van Pablo Picasso steeds mooier gaan vinden naarmate ze meer informatie krijgen, ze lezen over de burgeroorlog en de verschrikking daarvan. Hier stehe ich, ich kann nicht anders en vind het een verschrikkelijk schilderij.
Waarom ik deze mening heb is mij een vraag. Eentje die wel eens tot wat frustratie kan leiden, het is toch mijn mening waarom begrijp ik die dan toch niet goed. Ooit vind ik het systeem waarin deze paradox als schijnbare tegenstijdigheid ontmanteld word.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten