"There are people who think that wrestling is an ignoble sport. Wrestling is not a sport, it is a spectacle"
In het boek 'Mythologies', geschreven door de Franse semioticus en filosoof Ronald Barthes, gewijd aan de analyse van de symboliek van de hedendaagse cultuur worden verschillende culturele uitingen uitgebreid geanalyseerd. Waaronder de symboliek van rode wijn: Zowel de drank van het gewone volk als het Bloed van Christus. Naast de rode wijn, bevat het ook een analyse van het professionele worstelen.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld boksen of judo, ziet Barthes professioneel worstelen niet als een sport, maar als spectaculaire vertoning. Een negatief waardeoordeel is echter niet uit het schrijven van Barthes af te leiden.
Echt
De mensen die van mening zijn dat worstelen een verachtelijke 'sport' is, zijn vaak niet de personen die de verhandelingen van The Rock of Hulk Hogan hebben gevolgd. Voor deze mensen is het namelijk duidelijk: Worstelen is nep en staat dus in de weg van het echte. Het echte is namelijk het uitblinken in iets, het tonen van doorzettings- en uithoudingsvermogen en of het uitoefenen van totale controle over lichaam, dier of machine.
Echter
Het is echter niet zo dat de liefhebbers van bijvoorbeeld WWE SmackDown niet weten dat de uitgehaalde fratsen meer van doen hebben met theater en toneel dan met sport. Driedubbele salto's, schop- en vliegwerk en de bekende klapstoeltjes zijn vaak van de partij. Bij dit (show)worstelen gaat het namelijk veel meer om het verhaal, de symboliek van de strijd tussen de gedoodverfde Good Guy en de archetypische Villain.
Prestatie
Laat het duidelijk zijn, ik ben geen liefhebber van worstelen, boksen noch wielrennen. De visie op de waarde van 'echtheid' boeit mij wel. Wat is dan die echtheid? Is het de echtheid van de fysieke prestatie? Wanneer, tijdens een worstelwedstrijd, een worstelaar voor de zoveelste keer de schedel van zijn tegenstander lijkt te gebruiken als pogostick is dat een aardige prestatie.
Transparantie
Wanneer Lance Armstrong de zoveelste Tour de France wint en met bovenmenselijke kracht, inspanning en doorzettingsvermogen tegen de zoveelste Alpentop op vliegt, gaat dat dan alleen om die fysieke prestatie? Of zijn de meeste kijkers gekluisterd aan de livestreams voor het schouwspel, het trotseren van de elementen, de overwinning van de mens en het verhaal van die ene renner die zevenmaal de Tour won.
Wel met de kaarten open op tafel, uiteraard. Doping? Prima, het gaat namelijk om het verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten