Ik heb het vermoeden dat de meeste mensen die zich interesseren in politiek wel eens - heel erg stiekem - hebben gedacht: 'Eigenlijk is democratie een gedrocht'. Natuurlijk wordt die gedacht snel verdrongen door het reciteren van de mantra's van onze moderne, Westerse samenleving. Er is namelijk niets zo gevaarlijk in een democratische samenleving dan kritisch te zijn op de democratie an-sich. Wie ook maar de schijn heeft ten diepste antidemocratisch te zijn, moet zich verschuilen of zijn woorden tot in het oneindige nuanceren. De gemiddelde SGP'er durft heden ten dage niet meer te zeggen dat hij 'voor' een theocratie is. Het gros van wakker en trots Nederland trekt wit weg en termen als 'Ayatollah Kolijni' en 'Poldertaliban' vliegen je om de oren.
Uiteraard is er wel verschil in de kritiek op de democratie, de meest gehoorde is toch wel de negatieve kritiek op de huidige democratie (welke volgens die criticasters geen (échte) democratie is). In onze samenleving wordt het namelijk toegejuicht dat je kritiek durft te geven op de 'betuttelende overheid', 'de regentendictatuur' of 'de representatieve democratie' (waar de parlementaire democratie zoals wij dat in Nederland kennen een voorbeeld van is'. De kritiek op hoe 'de mensen in Den Haag' het nu doen is te vatten in deze zin: "De politiek staat te ver van de mensen af'.
Geen mens komt echter op het idee dat de mensen misschien te ver van de politiek af staan. De politiek verwoord de gedachten en de ideeën van het volk niet genoeg of zelfs helemaal niet meer. Politici dalen af naar de achterbuurten van grote steden en uithoeken van ons kleine Nederland. Daar wordt geluisterd naar 'de gewone man of vrouw', daar is 'waar het gebeurd' en daar is 'waar geluisterd' moet worden naar de 'stem van het volk'. Laten we eerlijk zijn, vooral voor landelijke politiek (en laat staan Europese of internationale politiek) is het noodzakelijk dat een persoon daar talenten (of competenties) voor nodig heeft. Wie naar Utrecht Overvecht komt en daar gaat vragen hoe de mensen daar denken over bijvoorbeeld de Europese Unie of 'Het Marrokanendrama' zal naar mijn overtuiging niet veel nuttigs leren. Je weet dan inderdaad de mening van 'De Gewone Man' (ik zeg expres niet 'Je weet dan inderdaad hoe 'De Gewone Man' er over denkt, daar is namelijk meer voor nodig dan slechts het hebben van een mening)en daar houdt het dan ook mee op.
Ieder mens kan echter een mening hebben, onze hele samenleving staat bol van de meningen. Iedereen vindt wel iets over alles, dat is het mooie van een vrijheid van meningsuiting. Vrijheid van meningsuiting is gelukkig iets anders dan 'het verplicht moeten luisteren'.
Mensen handelen vaak (ook met stemmen) op basis van kennis die ze niet hebben. Ofwel, bij gebrek aan kennis over wat de beste optie is, doen ze maar wat. Terwijl ze eigenlijk er van bewust moeten worden dat, omdat ze het niet weten, ze beter niet kunnen stemmen.
BeantwoordenVerwijderen